Potrzebny jest departament transportu publicznego w ministerstwie infrastruktury. Kto zajmie się wykluczeniem transportowym?
Na podstawie art. 241 kodeksu postępowania administracyjnego Akcja Miasto wystąpiła z wnioskiem o powołanie Departamentu Transportu Publicznego i Wykluczenia Transportowego, a także sekretarza lub podsekretarza stanu, który zajmowałby się tym problemem.
Wniosek stworzyło Towarzystwo Benderowskie w ramach projektu „Tramwaje i kolej dla klimatu”, finansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię z Funduszy Norweskich i Funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny.
Z zarządzenia nr 1 Ministra Infrastruktury z dnia 19 stycznia 2024 r. w sprawie ustalenia podziału pracy w kierownictwie Ministerstwa Infrastruktury wynika, że żaden członek kierownictwa nie ma bezpośrednio w zadaniach transportu publicznego.
Czytaj też: Społeczny Program Tramwajowy AM i TUMW. Czy zmarnujemy szansę na inwestycje tramwajowe?
Kto zajmie się wykluczeniem transportowym?
Nie istnieje również departament, który zajmowałby się w całościowy sposób transportem publicznym, zwłaszcza w aspekcie organizacyjnym i legislacyjnym.
Uważamy, że waga problemu wykluczenia transportowego oraz organizacji transportu zbiorowego wymaga stworzenia osobnej struktury, która zajmowałaby się wyłącznie tym problemem. Ta sprawa wymaga innych rozwiązań niż infrastruktura kolejowa i drogowa, w tym legislacyjnych.
Według danych Stowarzyszenia Wykluczenie Transportowe zbliżamy się już do liczby 15 mln osób dotkniętych wykluczeniem transportowym.
Pan Premier Donald Tusk w odpowiedzi na pytania posłów w ramach expose napisał: “Walka z wykluczeniem transportowym jest niezwykle istotnym aspektem w kontekście polepszenia życia społecznego obywateli naszego kraju. Istnieje konieczność maksymalnego ograniczenia ilości obszarów niespełniających minimalnych wymagań dotyczących obsługi komunikacyjnej (o ograniczonym dostępie lub pozbawionych dostępu do publicznego transportu zbiorowego, powodujące wykluczenie społeczne obywateli).”, a także podał szereg działań, w tym z zakresu organizacji transportu publicznego.
Czytaj też: Tunel kolejowy pod Wrocławiem. Realny czy fantastyczny?
Programy partii koalicji za transportem publicznym
Z programów partii koalicji rządzącej na wybory parlamentarne w 2023 r. wynika, że ten problem został zauważony, a także zostały zaproponowane konkretne propozycje rozwiązań. Za tymi postulatami powinny pójść zatem zmiany organizacyjne.
W 100 konkretach Koalicji Obywatelskiej czytamy: “80. Wprowadzimy 0% VAT na transport publiczny, aby obniżyć ceny biletów dla Polaków.”
Na konwencji Platformy Obywatelskiej w 2022 r. stwierdzono: “Chcemy, żeby z każdego przystanku w każdym powiecie, gminie, sołectwie codziennie odjeżdżało 10 autobusów lub pociągów. Chcemy stworzyć ustawę, która to zagwarantuje. Po drugie, zaplanowaliśmy Polski Fundusz Transportu Publicznego. Proponujemy 3 mld zł, które zagwarantują samorządom co najmniej połowę kosztów przejazdów – 1,5 mld zł na kolejowe i 1,5 na autobusowe.”.
W programie Trzeciej Drogi zapisano: “Kolej do wszystkich miejscowości powyżej 10 tys. mieszkańców Będziemy walczyć z wykluczeniem komunikacyjnym. Doprowadzimy kolej do wszystkich miejscowości powyżej 10 tys. mieszkańców i PKS do każdej gminy.”
W wypowiedziach Stefana Krajewskiego, posła PSL dla portalu “Transport Publiczny” czytamy zaś: “Wykluczenie transportowe to problem, który dotyka wielu mieszkańców Polski, zwłaszcza poza aglomeracjami, gdzie jedynym środkiem transportu często pozostaje samochód”.
Czytaj też: Linia kolejowa nr 751. Kolej miejska dla Nowego Dworu i Muchoboru Wielkiego?
Bilet na cały transport w Polsce?
Również w materiałach Polski 2050 znalazły się odpowiednie rozwiązania: “Polska 2050 dba o tani transport publiczny i proponuje wprowadzenie jednolitego biletu za 150 zł na wszystkie środki transportu publicznego.”
“– Apelujemy, żeby rząd wprowadził jeden bilet za około 150 zł, to 5 zł dziennie. Za te 5 zł dziennie każdy z nas ma możliwość jazdy komunikacją miejską, regionalną i ponadregionalną. Wprowadzanie podwyżek, które sprawią, że mniej ludzi będzie jeździć koleją, doprowadzi w średniej perspektywie do zwijania się, a nie rozwoju kolei – przekonywał Szymon Hołownia”.
Program Lewicy stanowi zaś: “Inwestycje w transport zbiorowy. W ramach walki z wykluczeniem transportowym będziemy odtwarzać lokalne połączenia kolejowe i autobusowe, by pociąg dojeżdżał do każdego powiatu, a autobus do każdej gminy. Wprowadzimy dotację transportową dla samorządów, którą będzie można przeznaczyć wyłącznie na organizację transportu publicznego na terenie JST. Sfinansujemy z budżetu państwa lokalne linie autobusowe koordynowane przez państwo we współpracy z samorządami. Zadbamy o dostateczną liczbę połączeń w ciągu dnia, by zaspokoić potrzeby transportowe mieszkańców.
Transport lokalny za 59 zł miesięcznie. Na wzór niemiecki wprowadzimy abonament na komunikację miejską, gminną oraz kolej regionalną w całym kraju.
Transport wygodny dla pasażera. Utworzymy jednolity katalog ulg ważny we wszystkich środkach transportu zbiorowego. Utworzymy zintegrowany system biletowy pozwalający kupić bilet na przejazd z wykorzystaniem dowolnych środków transportu zbiorowego.”
To dobre kierunki rozwiązań, które powinny stanowić trzon dla rozwiązań z zakresu transportu publicznego. Do tego niezbędna jest jednak struktura organizacyjna, która będzie mogła zająć się tym problemem.
Czytaj też: Tramwaj na Stabłowice. Ważne przedłużenie na rozwijające się osiedle
Fot tytułowe – PKS Kłodzko / Hipermiasto / CC-BY-NC-SA 4.0.
Informacja opublikowana w ramach realizacji projektu „Tramwaje i kolej dla klimatu”, finansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię z Funduszy Norweskich i Funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny. Treść dostępna na licencji CC-BY-NC-SA 4.0.
